donderdag 5 maart 2009

Staat voor het grijpen

Hieronder een tekstje over hoe het er misschien wel uitziet in het hoofd van iemand die een staatsgreep pleegt. Eigenlijk dus volkomen misplaatst. En ik weet ook niet waarom ik het op mijn blog zet, maar soit, 't staat hier nu toch al dus ik kan het even goed opsturen e:

Hij greep de staat, zij grepen de staat,
Jij grijpt de staat, wij grijpen de staat,
Ik zal de staat grijpen.

Want ik, dat is eerste persoon, dat is beter dan tweede en derde persoon. Ik zal eerste persoon zijn. Ik zal eerste persoon geweest zijn. Zo hoort het toch. Wat ben je nu echt geweest in je leven als je niet eens je eigen correcte grammaticale persoon bent geweest. Een eerste persoon, een ik, moet toch zichzelf zijn. En het zit nu eenmaal in mijn eerste persoonlijkheid om de eerste te willen zijn. Ik ben ik en jij bent jij. Ik ben eerste persoon en jij tweede. Zo hoort het toch?

En wat zou het ook, de staat een grijpen? Dat is toch gewoon traditie? Mijn zusje werd toch ook besneden? Jij hebt toch ook de macht gegrepen? Wie ben je nu helemaal als je niet een keer een staat hebt gegrepen? Als je niet een keer bent opgekomen voor je recht als eerste persoon?

En wat zou het ook, de staat eens grijpen? Het is toch maar een klein staatje? Een klein greepje dus. Ik vraag niet veel hoor. Zeg gewoon Meneer het Staatshoofd tegen me. Dat verdien ik toch als eerste persoon? Al is het maar voor eventjes…

woensdag 4 maart 2009

teken

Ik leef! Ik ben gezond!
Dit gewoon voor moesten jullie zich daar zorgen over maken e.

Het werk heeft hier een dag stil gelegen, de scholen zijn even gesloten geweest, maar ondertussen is het leven hier weer zijn gewone gangetje begonnen. Het was dan ook maar een moordaanslag of twee. Niet eens een staatsgreep. De mensen hier zijn blijkbaar al wat gewoon.
De voorzitter van’t parlement is ondertussen als interimpresident begonnen. De smeerlap! Zomaar mijn plaats inpikken, en dan nog zonder het te vragen…Gvd…

En deze zondag ga ik voor 2 weken naar de 2 meest oostelijke sectoren van het land om daar een 6tal dorpen te gaan bestuderen, evalueren, integreren en nog andere -eren.
Dat wordt waarschijnlijk wel ietwat lastig: 2 weken 0 comfort, en geen contact met jullie, mijn trouwe toehoorders, mijn steun en toeverlaat!

Maar ik overleef het wel, net zoals jullie die zonder mijn afwezigheid waarschijnlijk ook in een geestelijke woestijn rondwaren...

Tropische exotische groeten!
Uw ik

maandag 2 maart 2009

update

Op de radio werd gezegd dat we om 9u een uitleg zouden krijgen van het parlement, omtrent de aanslagen en de daders. Echter nog steeds niets gehoord. Ook niet te verbazen. De media in dit land zijn sterk aan banden gelegd.

2 weken geleden stond hier nog een heel artikel in de krant, waarin stond dat het land nog nooit zo politiek stabiel was geweest. De leiders bevochten elkaar niet langer. Blijkbaar zijn ze in die analyse het leger vergeten opnemen.

Daar zit hem waarschijnlijk het probleem. Het leger bestaat grotendeels uit mensen van de Balanta-etnie, ook de vermoorde opperbevelhebber. Het zijn zij die indertijd de Portugezen hebben verdreven. Nu was wijlen de president Nino Vieira echter van de Pepel-etnie. De legerbaas is Balanta maar luisterde recentelijk wel enigszins naar de president. Dit zou misschien als verraad aanzien kunnen zijn. Het is dus blijkbaar moeilijk om het leger in de hand te houden.

Het tribalistische kantje wordt nog erger als je beschouwt dat de Mandinga indertijd hun machtspositie zijn verloren aan de Fula. En de handel in dit land is daarentegen wel in handen van Mauritaniers, die dus eerder de Fula zullen steunen. Hopelijk geeft dit etnieënmengsel geen vonken.

Aan de hele zaak zit waarschijnlijk ook wel de drugtrafiek verbonden. De regering had namelijk aangkondigd die te gaan bestrijden.
En dan is er nog de verdeeldheid rond het al of niet terugkeren van de verbannen Marinechef, die in november al een staatsgreep heeft proberen plegen…

Nog iets vreemd: sinds het bovenvermelde positieve artikel over de politieke situatie, 2 weken geleden, is er geen krant meer verschenen. Iedereen geloofd dat dit komt doordat de papiervoorraad op is…

Het is hier zeker wel spannend, en ik voel een soort opwinding, die journalisten waarschijnlijk ook voelen als ze toevallig een kaskraker binnenhalen.

dood

Goeiemorgen,

Ik weet niet of het nieuws al tot bij jullie gelekt is, maar vannacht is de situatie hier in Republica Democratico da Guiné-Bissau serieus veranderd, voorgoed:

De president en de opperbevelhebber van het leger zijn afgemaakt.

De nachtwaker kwam het me net vertellen met een zekere ernst en neergeslagenheid, maar evenveel cynisme. "Altijd problemen in Guiné-Bissau. Nino (wijlen de president, nvdr.) wilt altijd problemen", zo zei hij.
Ondertussen heb ik even naar de radio geluisterd en met enkelen gepraat. Er wordt door sommigen vermoed dat het een afrekening is door de omgeving van de ex-opperbevelhebber van de marine, die vroeger al eens een staatsgreep had geprobeerd te plegen en daarom verbannen was. Maar niemand die het echt weet: "het is iets tussen de politiekers"...
Op de radio nog niets gehoord over wie de aanslagen opeist. Enkel een paar kleine politiekers die vragen om de goede vrede te bewaren.

Momenteel is het hier heel rustig. Een aantal mensen zitten buiten rond een radiootje met neergebogen hoofd. Maar de meesten zijn al weer aan het werk hier op de bureaus.
Hopelijk komt er snel duidelijkheid over de toedracht en gevolgen. Hopelijk wordt het niet te warm.

Toen ik tegen de nachtwaker zei dat ik voor president ging gaan, juichte hij dat toe: "We kunnen een witte gebruiken, hier hebben we toch altijd maar problemen".
En wat me emorm bevreemd: gisterenavond was ik bij kaarslicht aan het denken wat ik zou doen als ik president was van dit land. In mijn notitieboekje schreef ik een ruw stappenplan voor de komende 23 jaar om dit land uit het slop te trekken.
En wat ook nogal voorspellend was: voor het eerst was ik vannacht bang in mijn bed. Nog voor ik gehoord had over de aanslagen, terwijl die gebeurden zelfs, was ik bang. Ik hoorde geluiden die ik anders niet hoor, en dacht meteen aan geweerschoten. Terwijl de plaats van de aanslagen 150km verder is...

Ik hou jullie op de hoogte, ook wanneer ik president wordt.

Niet ongerust zijn, als het hier echt te warm zou worden, zet ik het wel op een loopje.

XXX

PS: foto's uploaden lukt echt niet, dus dat zal voor bij terugkomst zijn.