Hello!

Alles nog steeds goed hier. Ik voel me wel eens alleen, maar het went.

Ondertussen is ook het werk al goed op gang gekomen. We hebben een planning opgesteld voor de komende 3 weken en de agenda zit goed vol. Iedere volgende week zal ik telkens 5 dagen in een dorp verblijven om daar de waterproblematiek in kaart te brengen en oplossingen uit te denken. Alles in samenspraak met de lokale bevolking natuurlijk.
Ondertussen werk ik hier aan de voorbereiding van die studies. Ik heb vandaag ook voor het eerst mijn watertestkit gebruikt, om al eens te checken oft boeltje werkt. Ze bekeken me wel een beetje vreemd toen ik mijn apparaatjes en producten uithaalde. Ik heb een "veldlabo" ingericht op een tafel onder een afdak. Als bunzenbrander heb ik een kookpot op een kolenvuurtje, als afzuiging de wind, en als maatbeker een lege doos ijskreem van 500mL. En dan heb ik nog een hele technische ploeg van kijklustigen die ook allemaal graag eens een product in een schaaltje of buisje willen kappen. Ik krijg echt alle meewerking die ik kan wensen.

Gisteren was echt een mooie dag. Lekker hard gewerkt. En dan komt plots de buurjongen aankloppen. Hij wil bij me komen studeren. Ik leer hem een computer opstarten, Word en Excel gebruiken. Hij is er echt snel mee weg. Daarna komt hij met een oud chemieboek aanzetten en zet zich in een hoekje van mijn hut te studeren. Hij wil namelijk economie of geneeskunde studeren in het buitenland. Als er natuurlijk nog eens een beurs wordt uitgeschreven...

Dan gaan joggen, en dan komt het beste: palmwijn!
Amai is me dat een goed spul. Spotgoedkoop (ongeveer 20 eurocent per liter), extreem verfrissend, ongeveer 6graden alcohol denk ik, en bovendien gastronomisch uitermate verantwoord! Ik wil later ook een palmboom in mijn tuin, echt waar.

Alle, kben is weg.
Foto's, ja, als ik eens tijd heb...Inch-Allah!

Een dikke kus aan al mijn dierbaren

stelèstien speaking

Jep, hier zijn we weer. Ik zit momenteel nog op bureau met 2 andere laatblijvers. Een anti-cliché dus: " Afrikanen die al 12 uur aan een stuk werken! Leg dat maar eens uit aan de Walen (en de Guchten). En het meisje laat Bissao-Guinese muziek schallen uit haar gsm. Sfeer in elke cm3 lucht!

Ben net gaan lopen met mijn buurjongen Florentino, en daarna met hem naar de stad gegaan om iets te drinken. Van mijn stekje naar de stad is ongeveer 5km, en dat doen we dus met de fiets. Iedere keer oppassen voor tegelijkertijd spelende kinderen, wandelende marskramers, moto's, taxi's, camions, ezels, varkens en kraters. Tzijn toeren!
Soit, in de stad dus eerst naar het atelier van een artiest gegaan en dan naar de secundaire school. De tweede lichting studenten van de dag heeft namelijk gedaan om 19u. En dan gaan alle jongens kijken naar de meisjes die buiten komen ("Boudji este bajouda!", "kijk naar dat meisje!"). Daarna stroomt een nieuwe lichting studenten binnen om les te krijgen tot !23u30!

Ondertussen wordt ik duizend keer aangesproken. Iedereen wil me een hand geven en vraagt naar mijn gezondheid, familie,.. En ze roepen me na: Branco Pelele: Wit vel. Niet beledigend, ze zijn content een witte te zien. Echt heel fijne mensen. Anders dan in Dakar. Daar maakte je ook overal vrienden, maar op een andere manier. Daar ging het ongeveer zo:
"Hei mijn blanke Afrikaanse vriend! Jij bent wit en ik ben zwart, maar als we onze aderen opensnijden, komt er bij beiden rood bloed uit. Wij zijn dus broeders. Wil je wat weten? Ik ben net 2 weken getrouwd en we zijn in verwachting van een kind, je bent de eerste aan wie ik het vertel, want ik zie dat je een goed mens bent. Daarom geef ik je dit (een ring of een ketting ofzo). Hou het en verkoop het nooit, of het zal ongeluk brengen." Mooi, denkt ge dan. Maar tkomt erop aan het zo snel mogelijk terug te geven, of 5 minuten later komen ze geld vragen, en komt ge echt niet meeer van ze af. Extreem agressieve verkoopstechnieken dus.

Weet je wat ik hier ook wel leuk vindt? Meisjes en vrouwen wassen zich langs de kant van de weg. Emme: kijken mag e!

Moet wegf, ze leggen boel plat.

Dada!

Sta bom!

Dag allemaal!

Eindelijk kan ik even op internet. Hopelijk waren jullie nog niet al te ongerust, of juist wel...
Ben met 3 dagen vertraging uiteindelijk toegekomen op mijn stekje.
Heb lange tijd vastgezeten in dakar wegens vliegtuigtoestanden, dat heeft me dus de tijd gegeven om die stad te leren kennen. Conclusie van de verkenningstocht: Dakar is zot! Echt geschift druk, versta niet hoe ze er overleven.
Hier daarentegen is shet een waar paradijs. Ik heb een eigen hutje met bed en tafel, lekker gezellig en afgezien van de hagedis die in mijn toilet nestelt, is het volledig beestenvrij.

De stad is enorm afgeleefd, overal kraters in de hoofdweg, voor de rest geen weg. Iedereen rijdt met de fiets, waardoor ik wel eens aan gent moet denken.
Alles is zeer primitief. geen licht, geen frigos, geen niks. En hier op de burelen gaat de generator slechts van 9 tot 14u, dus tis bijna gedaan met spelen op de computer.
Nog iets wat het gebrek aan technologie illustreert: elk apparaat dat ik hier toon, noemen ze een "macina", een machien dus.

Vind het eigenlijk wel goed zo. ik heb leesmateriaal en kaarsen, en ik heb nog geen diarree gehad, wat wil een mens nog meer? Zijn lief ja, das wel een gemis...

Moet nu afsluiten, want ze leggen de boel plat.
Eén dezer ben ik er weer, met deze keer de leuke anekdotes.

De leute ginder!