Dorst!

Manman toch, tis hier serieus warm aant worden hoor. Ik drink hier zowat 5L per dag. En heus niet enkel palmwijn! Vooral water en chloor.
Het eerste wat ik doe als ik terug ben is me laven aan de liefde, en het tweede zal dan toch wel zijn het pakken van een pint of drie. Wie gaat er mee terrasjes doen in mei? Aan Steven moet ik dat zelfs niet vragen...

Ik zou continu in't water willen springen om wat af te koelen. En dan ziet ge daar zo'n prachtig kabbelend sabbelande rivier die zowat het paradijs lijkt voor mijn dorstige ziel. Spijtig genoeg besef ik dan telkens op tijd dat het niet het paradijs maar de verboden vrucht is. Al die verdomde parasieten die paraat staan (of hoe zeg je dat bij een drijvend, spartelend iets) om je levend te verslinden.

Ik ben dus gestrand in Bafata, het veldwerk ligt stil, dus stort me nu vooral op de PC, die wonderlijk genoeg nog geen problemen heeft gegeven. Waarschijnlijk wel te verklaren doordat hier bijna nooit internet is en virussen dus weinig kans maken...
Ze zijn nog steeds op zoek naar voedingsbodem voor mijn bacterietjes, zodat ik verder zou kunnen met veldwerk. Nu is er hoop dat er deze week iets toekomt uit Dakar.

Ik leg me dus zoals een goeie missionaris toe op het werk, het trachten te bereiken van de geestelijke verlossing, de studie, de interactiemet de lokale bevolking en het celibaat. Waarvan sommige zaken al wat moeilijker liggen dan andere.

Het viel me onlangs op hoe weinig afval ik produceer. Zo ongeveer het volume van een melkbrik per twee weken (1L dus bedenk ik plots)... En hoe weinig WC-papier ik verbruik. Ook al is dat zondag en maandag iets hoger geweest dan gewoonlijk door mijn eerste acute diarreebui.

Hopelijk lezen jullie in het volgende bericht dat ik griot ben geworden en de kora of balafon bespeel. Heb namelijk een griot-dorp ontdekt en ga er me eens laten opleiden int weekend denk ik.

Ik laat jullie nu,
en hoe goed ik het hier ook heb, ik zal enorm blij zijn jullie weer te zien!